Sinds 1 januari 2015 werk ik (naast lesgeven @StartblokGroep8) ook voor het iXperium van de HAN. Met trots probeer ik docenten uit alle takken van het onderwijs te laten zien hoe technologie, met name ict, op een positieve manier invloed kan hebben op ons onderwijs. Zo kan ik me nog goed herinneren dat ik in september bezoekers écht de meerwaarde van de google cardboard kan laten zien. Anders dan een ritje in de achtbaan had ik namelijk dit filmpje voor de bril gevonden. In het filmpje word je (in 3D) rondgeleid door een vluchtelingenkamp in Dohuk, Iraq. Alle leerkrachten zagen de meerwaarde, want dit zou leerlingen een echt kijkje geven in een vluchtelingenkamp, beter dan een verhaal of wat plaatjes van internet.
In december lees ik op ad.nl dat de gemeente Loon op Zand begeleiders met kinderen meestuurt die op weg naar school een opvanglocatie voor 1200 asielzoekers passeren. De xenofobe houding van wethouder Ligtenberg en 'een deel van de ouders die zich niet laat overtuigen' daargelaten, bedenk ik me ineens weer hoe enthousiast de leerkrachten waren om een virtueel kijkje te nemen in een vluchtelingencentrum. Zouden al die leerkrachten hun klas ook meenemen naar een asielzoekerscentrum? Ik hoop het.
Als je het hebt over de leefwereld van onze leerlingen, het onderwijs tastbaar maken en leerlingen laten opgroeien voor 2035, dan begint de realiteit toch vandaag? Hoeveel is een top 3 notering op de pisa-ranking waard als we onze leerlingen niet leren hun harten open te stellen voor mensen die oorlogsgebieden ontvlucht zijn? De realiteit van 2016 is dat onze leerlingen opgroeien in een mooie multiculturele samenleving, waarin we ontzettend veel van elkaar kunnen leren en met elkaar kunnen bereiken.
Wellicht moet Sander Dekker na alle goedbedoelde (en mislukte) voorstellen in 2015 zich hier eens in 2016 met #onderwijs2035 op concentreren? Wat mij betreft is het uitgangspunt van #onderwijs2035 dan ook 'Hoe kan het onderwijs er voor zorgen dat onze leerlingen in 2035 een mooi, tolerant, samenwerkend en multicultureel land hebben'. Maar dan moet je natuurlijk wel even verder kijken dan je rekentoets lang is...
In december lees ik op ad.nl dat de gemeente Loon op Zand begeleiders met kinderen meestuurt die op weg naar school een opvanglocatie voor 1200 asielzoekers passeren. De xenofobe houding van wethouder Ligtenberg en 'een deel van de ouders die zich niet laat overtuigen' daargelaten, bedenk ik me ineens weer hoe enthousiast de leerkrachten waren om een virtueel kijkje te nemen in een vluchtelingencentrum. Zouden al die leerkrachten hun klas ook meenemen naar een asielzoekerscentrum? Ik hoop het.
Als je het hebt over de leefwereld van onze leerlingen, het onderwijs tastbaar maken en leerlingen laten opgroeien voor 2035, dan begint de realiteit toch vandaag? Hoeveel is een top 3 notering op de pisa-ranking waard als we onze leerlingen niet leren hun harten open te stellen voor mensen die oorlogsgebieden ontvlucht zijn? De realiteit van 2016 is dat onze leerlingen opgroeien in een mooie multiculturele samenleving, waarin we ontzettend veel van elkaar kunnen leren en met elkaar kunnen bereiken.
Wellicht moet Sander Dekker na alle goedbedoelde (en mislukte) voorstellen in 2015 zich hier eens in 2016 met #onderwijs2035 op concentreren? Wat mij betreft is het uitgangspunt van #onderwijs2035 dan ook 'Hoe kan het onderwijs er voor zorgen dat onze leerlingen in 2035 een mooi, tolerant, samenwerkend en multicultureel land hebben'. Maar dan moet je natuurlijk wel even verder kijken dan je rekentoets lang is...