Het wordt echt eens tijd om het anders te gaan doen. We staan op de rand van een grote richel, met aan de overkant een verfrissende onderwijsmethode. We zouden er langzaam naar toe kunnen gaan, stapje voor stapje. Maar wie durft het aan om samen met mij een aanloop te nemen en te springen?
Al een flinke poos vraag ik mij af waarom de methodes die ik in de klas gebruik zo ontzettend statisch en stoffig zijn. Eigenlijk merk ik dat methodes standaard een paar jaar (ligt aan de afschrijving) achter liggen op de recente onderwijsontwikkelingen. Dat is zó 2012 en kan in 2013 echt niet meer. Vergelijk het met een computerspel waar een bug in zit, en dat de ontwikkelaar dan zou zeggen: 'Jammer joh, maar over 4 jaar komt er weer een nieuwe versie uit.' Ik denk dat het spel slecht zou verkopen.
De nieuwe methode (methode 2.0) zou minimaal elk jaar gepatcht moeten worden, zodat het aansluit bij de laatste trends in het onderwijs. De leerkracht zou dan zelf kunnen beslissen of dit past bij de onderwijs of instructiebehoefte van de leerlingen. Je koopt als school geen methode, maar je neemt er een abonnement op. Zo krijgen scholen weer de macht om de kwaliteit van het onderwijs dat zij willen geven te bepalen.
Zelf sta ik te popelen om mee te denken aan de methode 2.0, maar er is ook het besef dat ik dit alleen nooit voor elkaar zal krijgen, daarom zoek ik mensen die met mij een keer willen brainstormen om te kijken of wij methode 2.0 echt van de grond kunnen krijgen. Daarnaast daag ik huidige methodeontwikkelaars uit om de stap te durven zetten om scholen en leerkrachten weer het kwaliteit van het onderwijs te laten bepalen. Wie durft?
Al een flinke poos vraag ik mij af waarom de methodes die ik in de klas gebruik zo ontzettend statisch en stoffig zijn. Eigenlijk merk ik dat methodes standaard een paar jaar (ligt aan de afschrijving) achter liggen op de recente onderwijsontwikkelingen. Dat is zó 2012 en kan in 2013 echt niet meer. Vergelijk het met een computerspel waar een bug in zit, en dat de ontwikkelaar dan zou zeggen: 'Jammer joh, maar over 4 jaar komt er weer een nieuwe versie uit.' Ik denk dat het spel slecht zou verkopen.
De nieuwe methode (methode 2.0) zou minimaal elk jaar gepatcht moeten worden, zodat het aansluit bij de laatste trends in het onderwijs. De leerkracht zou dan zelf kunnen beslissen of dit past bij de onderwijs of instructiebehoefte van de leerlingen. Je koopt als school geen methode, maar je neemt er een abonnement op. Zo krijgen scholen weer de macht om de kwaliteit van het onderwijs dat zij willen geven te bepalen.
- Bij de methode 2.0 zie ik kleine instaptoetsjes op een computer om te kijken wat leerlingen misschien al beheersen, zodat de instructie de komende weken echt (automatisch) adaptief is.
- Serious gaming kan er voor zorgen dat elk kind in zijn eigen talent en op zijn eigen niveau wordt uitgedaagd. De vorderingen worden als positieve feedback teruggekoppeld en laten de groei zien.
- De leerkracht krijgt de regie over de methode. Hij beslist waar de nadruk op komt te liggen omdat hij het beste de leerlingen kent. De methode biedt slechts de kaders (toetsen, oefenstof, gedifferentieerde oefensoftware, en didactische handvatten)
- En hoeveel meer is er nu al mogelijk, maar wordt niet gebruikt?
Zelf sta ik te popelen om mee te denken aan de methode 2.0, maar er is ook het besef dat ik dit alleen nooit voor elkaar zal krijgen, daarom zoek ik mensen die met mij een keer willen brainstormen om te kijken of wij methode 2.0 echt van de grond kunnen krijgen. Daarnaast daag ik huidige methodeontwikkelaars uit om de stap te durven zetten om scholen en leerkrachten weer het kwaliteit van het onderwijs te laten bepalen. Wie durft?
RSS Feed